#TSLdzieciom

Jak można przejść obojętnie obok dzieci, które nie mogą w życiu liczyć na szczęśliwe dzieciństwo? Od prawie dwóch lat prowadzę zbiórki: jedną, drugą, trzecią. Przelewam pieniądze. Przybijam wam piątki. Prowadzę live’y. Montuję filmy. A najlepsze jest w tym to, że mogę pomagać innym! Zawalczmy o marzenia dzieciaków z Karlina!

Myślę, że naprawdę warto zatrzymać się na chwilę w codziennym biegu, w natłoku spraw, aby dostrzec, że wokół nas są osoby potrzebujące pomocy. Liczy się każda najmniejsza cegiełka. Razem możemy wiele zdziałać. Liczę na Was mordeczki!

W dzisiejszym świecie nie wszyscy mają równe szanse. Niektórzy rodzą się chorzy, innym choroba się przytrafia, a w tym przypadku dorastasz bez ciepłego domu. Takim osobom trzeba pomagać, pokazać piękniejszą drogę życia, przez którą można iść z uśmiechem na twarzy. Na co dzień jesteśmy skupieni na sobie, swoich potrzebach, własnych sprawach. Często nie zauważamy innych, ich problemów, ograniczeń. Wówczas to, co nas dotyka negatywnego, odbieramy jako duży problem. Trzeba zawsze patrzeć na tych, którzy mają gorzej – to pomaga docenić to, co się samemu posiada i wyzwala chęć niesienia pomocy w miarę swoich możliwości. Nigdy też nie wiadomo, jak potoczy się nasze życie. Wierzę, że to, co wysyłamy w świat, wróci do nas prędzej czy później. Jeśli do ludzi wyślemy dobro, naszą pomoc, nasz czas – to na pewno zaprocentuje. Los może się szybko odmienić. Nigdy nie wiadomo, kiedy my będziemy potrzebowali pomocy.

Odpowiedź wcale nie jest taka prosta. Czasem, żeby zrozumieć drugiego człowieka, stawiam się na jego miejscu. Mając taki punkt widzenia, wiem, że pomoc jest dla drugiej osoby bardzo cenna, a mi udzielenie jej nie sprawi dużego problemu. Każdy czasem potrzebuje wsparcia i będąc na miejscu potrzebującego, pragnąłbym, aby ktoś mnie wspomógł. Aby udzielić pomocy, trzeba czasem tylko chcieć. Nic więcej.

Bo fajnie pomagać, bo warto pomagać, a karma kiedyś wraca. Kto inny jak nie my, ludzie dorośli, mamy dawać dzieciakom przykład, że życie może być jednak normalne i pomaganie jest ważne. Niech biorą z nas przykład. Chociaż prawda jest taka, że często dzieciaki mają niezwykłą mądrość życiową i same też umieją sobie wzajemnie pomagać.

Pomagając sprawiamy, że miejsce w którym żyjemy, staje się bardziej przyjazne. Dzisiaj wszystkim rządzi pieniadz, ale nawet najmniejsza pomoc jest cegiełką, która buduje lepszy świat.

Dlaczego pomagam? Przede wszystkim dlatego, że jest to droga dająca możliwość rozwoju i lepszego życia osobom potrzebującym. Tym, których nie z własnego wyboru spotkał zły los bądź doznali krzywd. Pomaganie daje radość i nadaje sens życiu, daje możliwość szerszego spojrzenia, a czasem nawet odpowiedzenia sobie na najważniejsze w życiu pytania. Spotykasz niesamowitych ludzi, samemu wzbogacając się o cenne doświadczenia.

Dlaczego pomagam? Jeśli mogę, mam warunki i czas, to dlaczego nie? Dzisiaj ja komuś pomogę, a mam nadzieję, że ktoś kiedyś w razie potrzeby mi lub komuś z mojej rodziny również okaże pomoc. Pomaganie jest fajne! Dlaczego nie robić czegoś dobrego?

Jestem przekonany, że warto pomagać, ponieważ pomoc nawet ta najmniejsza, czy to w życiu zawodowym gdzieś na parkingach firmowych, czy w życiu prywatnym w naszej codzienności, w domu – jest tego warta i poprzez pomaganie dajemy świadectwo oraz przykład innym. Skłaniamy ich tym do refleksji nad daną sytuacją. Pomagam, bo zawsze powtarzam - "pomogę dziś, bo nie wiem, czy jutro ja nie będę potrzebował pomocy",

Dlaczego pomagam? Dlatego, że każdy z nas przeżył w swoim życiu cięższe chwile i wie, jak wiele może dać dobry gest, zauważenie problemu i pomoc. Takie zachowanie zmienia nasze podejście do tematu pomagania drugiej osoby, a w tym wypadku dzieciom. Jeżeli mamy możliwość, pomagajmy!

Pomagam, bo może i ja kiedyś będę potrzebował pomocy, a poza tym sprawia mi to olbrzymią frajdę — fajnie jest widzieć radość i uśmiech u innych, którym się pomogło. To też kwestia wychowania — nauczono mnie w domu, że warto pomagać, bo pomoc okazana innym wraca do nas.

Dlaczego pomagam? Odpowiedź jest prosta — ponieważ jak każdy z nas mam serce. A to jak duże i otwarte na drugiego człowieka ono jest, zależy tylko od nas. Czasem nie potrzeba wiele, by dać radość drugiej osobie, a w dzisiejszych czasach, gdy każdy pędzi, jest zagoniony, tym bardziej trzeba o to zadbać. Pamiętajmy, że dom powstaje z małych cegiełek, więc im będzie nas więcej, tym dom będzie większy.

Dlaczego pomagam? Bo pomagać powinien każdy z nas. Świat dzięki temu staje się o wiele lepszy, a życie lżejsze. Sam jestem ojcem dwójki cudownych dzieciaków i wiem, jakie ogromne potrzeby mają ci mali ludzie. To dzieci są naszą przyszłością, to my powinniśmy dbać o ich dobro. Jeżeli dzięki mnie chociaż na jednej twarzy dziecka pojawi się uśmiech, będzie to najlepsze, co w życiu zrobiłem.

Cytując B. Bush (żona Georga H.W. Busha) „Posiadanie wielkiego serca nie ma nic wspólnego z wartością twojego konta bankowego. Każdy ma coś, co może dać innym” i dokładnie tym się dzielę, co mam... Dobrym sercem, wsparciem i chęcią niesienia pomocy... po prostu tu i teraz, zwyczajnie i bezinteresownie...